Υπάρχουν άνθρωποι...
... και είναι αυτοί που κάνουν τη διαφορά. Είναι σαφές πως ο Γ.Α.Π. έφτιαξε ομάδα, πήρε το δυνατό «ΟΚ» από την κάλπη και τα περί έργου 100 ημερών αποδεικνύεται πως δεν είναι λόγια και δηλώσεις, αλλά αποτέλεσμα σωστής προετοιμασίας. Αναρωτιέμαι ποιος σώφρων, μη υστερικός Έλληνας, από τον Κώστα Καραμανλή μέχρι το πλέον φανατικό μέλος του ΚΚΕ, δεν εύχεται η κυβέρνησή μας να πετύχει. Καλό για όλους, καλό για τον τόπο μας.Αντίστοιχη περίπτωση επιτυχημένης συνεργασίας με σκληρή δουλειά και εξαιρετικό αποτέλεσμα γίνεται στην Opel της GM! Δεν πρόκειται για τυπογραφικό λάθος, ούτε για υπερβολή-υπέρβαση «σε πρώτο πρόσωπο», αλλά για πραγματικότητα, που μεταφράζεται με το Opel Insignia, σεντάν και 5θυρο «χατς», που κοσμεί τους ελληνικούς δρόμους και κοιτάει στα ίσια την αγία τριάδα των «top» Γερμανών κατασκευαστών. Κυρίως, όμως, με το Opel Astra, που μας ξάφνιασε, αναστάτωσε, εξέπληξε ευχάριστα στη Δανία και εντέλει μας εντυπωσίασε στη Γερμανία, όπου και ολοκληρώθηκε η γνωριμία μας. Ατού της κατασκευής, πέρα από την ποιότητα επιπέδου Insignia, η άνεση της σφικτής κατά τα παλιά, καλά γαλλικά πρότυπα ανάρτησης, που συνδυάζεται με ένα σύγχρονο σύστημα διεύθυνσης «όχι Opel», και ο νέος 1.4 τούρμπο κινητήρας των 140 ίππων, τον οποίο κατατάσσουμε στα ίδια επίπεδα με τα αντίστοιχα σύνολα της VW και της Fiat! Τι κρατάμε, πέρα από τιμές απόκτησης, χρήσης, επιδόσεων κατανάλωσης και εκπομπής CO2, οπότε θα τα διαβάσετε στην πλήρη γνωριμία του Σωτήρη Τσαντίλη και κυρίως στην πλήρη δοκιμή το Δεκέμβριο;
Τη δύναμη, τα «κότσια», αν προτιμάτε, των ανθρώπων που δημιουργούν σήμερα στην Opel. Η κρίση, τα προβλήματα, η αβεβαιότητα δεν τους έριξαν, αλλά τους πείσμωσαν, και έβγαλαν τον καλό, δημιουργικό εαυτό τους, που όλοι μας διαθέτουμε, αλλά μας βγαίνει κατά περίπτωση, και κυρίως μέσα από το σωστό περιβάλλον γενικώς, και όταν προκύπτουν ειδικές και επικίνδυνες συνθήκες. Απλώς: Μάγκες! Σ. Χατζηπαναγιώτου ([email protected])
Ταξιδεύοντας...
Το jet lag θα μας προκύψει την επομένη του σημειώματος, οπότε φορτωμένοι σε κάποιο από τα θηρία της Lufthansa θα πάμε Τόκιο μέσω Μονάχου, ώστε να παρευρεθούμε στην Έκθεση, αλλά και όχι μόνο, αφού το πρόγραμμα της Toyota περιλαμβάνει επίσκεψη στην πίστα του Fuji. Θα πάμε για τρίτη φορά, και πάντα λέει!
30 ημέρες IN-OUT
* Από την Αθήνα στη Φρανκφούρτη (σ.σ.: στο Νίρμπουργκρινγκ, για να είμαστε ακριβείς) και στη συνέχεια Μιλάνο, για να κατέβουμε προς Τορίνο (σ.σ.: να πάτε στο Γκάβι, απλώς άπαιχτο, με ή χωρίς τη φοβερή φιλοξενία της Alfa Romeo), να επιστρέψουμε στην αγαπημένη μας πόλη (σ.σ.: το Μιλάνο, και δεν υπάρχει απάντηση στο γιατί...) και να συνεχίσουμε με κατεύθυνση τη Δανία. Την ίδια διαδρομή ακολουθήσαμε και ύστερα από 10 ημέρες, αφαιρώντας από την εξίσωση τη Δανία και το Νίρμπουργκρινγκ και προσθέτοντας το Opel Astra (σ.σ.: ε, ναι, στη Φρανκφούρτη, που εξελίσσεται σε μέρος συμπαθές, αλλά μέχρις εκεί) και δύο βολίδες στο Μαρανέλο και στη Μόντενα, όπου επιτέλους οι Γερμανοί άφησαν ένα διαφορικό στην καλή Gallardo.
* Ταξιδεύοντας με τους τροχούς ή στον αέρα ή στο έδαφος, λοιπόν, καταγράφεις εικόνες-στιγμιότυπα που, ακόμα και αν σε ταλαιπωρούν, αργότερα τα σκέφτεσαι και τα καταγράφεις με θετική διάθεση, και ο σκληρός δίσκος σου φορτώνει με εμπειρίες...
* Το ερώτημα παραμένει... Στο Νίρμπου πας μέσω Κολονίας και αλλάζεις αέρο στη Φρανκοφόρτε ή αποβιβάζεσαι από το «320» της Aegean και συνεχίζεις με αυτοκίνητο; Το τελευταίο είναι το σωστό, είτε σε πάνε είτε οδηγήσεις μέχρις εκεί. Πρόκειται, πάντως, για το πλέον σημαντικό μέρος στην Ευρώπη που έχει να κάνει με την αυτοκίνηση. Το πιο σημαντικό γεγονός; Το Goodwood Festival τον Ιούλιο, αν και σε πρώτο πρόσωπο ήταν και παραμένει το Ράλλυ Ακρόπολις.
Τι κάναμε εκεί; Καταρχήν, έπειτα από καιρό συνεργαστήκαμε με έναν παλιό, καλό φίλο και εξαιρετικό επαγγελματία, το φωτογράφο Νίκο Μήτσουρα, και οδηγήσαμε πάλι εντός και εκτός, παρά τις κακές καιρικές συνθήκες, ακόμα ένα supercar. Περισσότερα σε 30 ημέρες.
* Από τη Φρανκφούρτη στην Ιταλία με ένα μάλλον... στριμωγμένο «319» της Lufthansa, την ώρα που το αντίστοιχο της SAS έχει άλλη διαρρύθμιση, και νομίζεις ότι είσαι στο «340» (σ.σ.: αυξήσαμε τόσο πολύ το βάρος, που πλέον υπολογίζουμε και μεγέθη που κάποτε δε δίναμε σημασία)! Η αναμονή μάς δίνει την ευκαιρία να διαπιστώσουμε ακόμα μία φορά πόσο άναρχο είναι το αέρο της γερμανικής πόλης με την έντονη επιχειρηματική δραστηριότητα. Όχι μόνο δε σε παρασύρει τίποτα ώστε να επενδύσεις αγοράζοντας (σ.σ.: αυτό είναι καλό), αλλά και δεν έχεις διάθεση ούτε να ψάξεις να βρεις το lounge (sic). Σε κάποιο καφέ θα χαλαρώσεις, αναμένοντας να φύγεις για Ιταλία και το αεροδρόμιο στο Λινάτε, που σου δίνει τη δυνατότητα να είσαι κέντρο σε 20 λεπτά.
* Κρίμα που, μετά την Aegean, κατήργησε και η ΟΑ (σ.σ.: θα τη συνηθίσουμε τη νέα ονομασία, υπομονή) την πτήση Αθήνα-Μιλάνο-Λινάτε. Αν, μάλιστα, ως ταξιδιώτες είχαμε τη δυνατότητα να παρέμβουμε, θα σχολιάζαμε πως είναι λάθος της νέας εταιρείας να πηγαίνει μόνο πρωί στη Μαλπένσα, αφήνοντας την Αιγαίου μόνη το απόγευμα. Πάντως, η ώρα της απογευματινής πτήσης Μαλπένσα-Αθήνα με Aegean είναι η τέλεια, αλλά πλέον την Κυριακή δεν πέφτει καρφίτσα, ενώ, αν υπάρχει και κανένα event, θέλεις και γερό στομάχι, αφού οι χειραποσκευές θυμίζουν αυτές των μεταναστών όταν επιστρέφουν από την Αμερική στην πατρίδα. Πάντως, για να είμαστε τίμιοι, έχουν επανέλθει οι υπηρεσίες εδάφους της Aegean στο αρχικό, ποιοτικό επίπεδο (σ.σ.: σύμπτωση; Ο ανταγωνισμός; Ό,τι και να είναι, το αποτέλεσμα μετράει), ενώ στην καμπίνα οι άνθρωποι ψάχνουν για αντίπαλο!
* Εμείς τι ψάχνουμε; Να πετάξουμε-πετύχουμε μία φορά με τον φίλο Βαλόντια Ψύχα (σ.σ.: ο Μανώλης Μακρινός, κορυφαίος Έλληνας συνοδηγός αγώνων, πετάει προς το παρόν «737»), και βέβαια στην καμπίνα την κυρία Κυριακή Περιμένη, τον πιο σοβαρό και όμορφο άνθρωπο που μπορεί να συναντήσετε έως τα 50.000 πόδια σε Ευρώπη, και όχι μόνο.
* Στο έδαφος, από την εμπειρία μας στο Τάνις στη Δανία και στη Φρανκφούρτη, κρατάμε το νέο Opel Astra, αυτοκίνητο που σχολιάζουμε και στη βασική μας στήλη, ενώ ακόμα μία φορά πρέπει να σημειώσουμε πως η απαγόρευση της κίνησης με πετρέλαιο στερεί από το εξαιρετικά φτιαγμένο Mazda 3 με πάτημα ανώτερο του Auris πρωταγωνιστικούς ρόλους σε διάφορα επίπεδα, αφού με έναν ξεπερασμένο κινητήρα 1.6 105 ίππων δε γράφεις ιστορία το 2009-10.
* Την ιστορία καλούνται να τη γράψουν, όμως, και οι Ιταλοί, που βρίσκονται στο σωστό δρόμο, έχοντας ξεκάθαρη διαδρομή σε σχέση με τη MiTo, που ζει και βασιλεύει, και με τη Milano, που έρχεται ώστε να παίξει το ρόλο της σε σχέση με το Golf αλλά και με τα Α3 και «1». Οδηγήσαμε ΜiΤo με κινητήρα Multiair 135 ίππων και μας άρεσε (σ.σ.: μας ικανοποιεί, άλλωστε, και η έκδοση «120»), αν και θα θέλαμε το 6άρι, που έχει η μεγάλη των 170. Η Milano; Ακολουθεί τη γραμμή-φιλοσοφία που δε θέλει άλλες παραλλαγές, πέρα από το 5θυρο αμάξωμα, καταρχήν, και βέβαια μία Alfa, για να την κρίνεις, πρέπει να τη δοκιμάσεις. Όμορφη; Καταδικασμένη να ακολουθεί συντηρητικές λογικές στο προφίλ της, κρατάει χαρακτήρα από εμπρός και διαθέτει θεϊκά οπίσθια. Είπαμε, όμως. Πρέπει να της βάλεις, χέρι ώστε να τοποθετηθείς. ¶λφα είναι!
* Την επομένη; Μετά την Ιαπωνία, αν δεν προκύψει, θα οργανώσουμε ταξίδι ώστε να γνωρίσουμε την Olympic Air άμεσα. Κακά τα ψέματα. Για όσους πιστούς, η ΟΑ είναι όπως η εθνική ομάδα μπάσκετ, κάτι δηλαδή σαν επίσημη αγαπημένη, οπότε και οι απαιτήσεις είναι αυξημένες.
Καλό μήνα._ Σ. Χ.